انجمن تکنولوژی آموزشی دانشجویان ایران

متاسفانه سعادت یارنبود درنشست اخیر شرکت کنم بااجازه 2 سوال درمابین سخنان بزرگان بوجود آمد که امیدوارم ....

درصحبت های خانم دکتر علی آبادی درمورد خانمی ازدوستان که دراموزش وپرورش مشغول بودند والان باادامه تحصیل به سمت فناوری اطلاعات مرکز آموزش پرورش ارتقا پیداکردند ،باید به عرض برسونم آیا کسی قدمت رشته مهندسی کامپیوتروای تی را درایران می داند؟ حالا من نمیدونم ایشون استخدام چه سالی هستند ولی این رومطمئنم اولین قدم استخدامی ایشان معلمی ساده بوده وکم کم باتوجه به مهارتی که درزمینه فناوری کامپیوترو ساخت نرم افزار داشتن توانستن ابلاغ خودشونو با درخواست تغییر بدن. ولی مشکلی که ما الان داریم اینکه وزارت اموزش پرورش وقتی فهمید مشکل اون صرفا نرم افزاری وکامپیوتری بوده زحمت استخدام علوم تربیتی رودیگه به خودش نداد ونمیده چون به قول دکترحاتمی احساس نیازی نکرد ...وما شاهد سرازیزشدن سیل عظیمی ازمهندسان فناور به سیستم آموزشی کشورهستیم  جایی که بچه های تکنولوژی ریشه دراون دارن وتمام دغدغه 7سال یا4 سال یا14 سال تحصیل دراون رو با توجه به متن کتب علوم تربیتی که یافتن مسیر یاروزنه ای برای ارائه یادگیری به فراگیرنه است روبرطرف کنند .و به نظرم گمراه کردن خودمون هست که برای کار چشم از لذت آموزش بپوشیم وجامه کاری دیگر بپوشیم. وانگارخدا میداند کجا هستیم ؟؟ هنوز هم سوالم بی جواب ماند ..آیا شرکتی دایرکنم ؟؟؟؟ویا کلاه مهندسی برسرگذارم وبگویم آیاجایی برای من هست اینجا ؟؟؟؟؟؟

سوالی دارم اگرکسی دغدغه مالی نداشت هم باید سردرگم شود که جایش کجاست؟؟؟؟؟؟اودیگر چرا؟؟؟

ممنون میشم یه نگاه هم به پست های خبری ازاستخدام بیحساب وکتاب اموزش پرورش بیا ندازید ..

به نظرم برای موثر بودن وتکامل این نشست نیازمند دعوت ازمسولین هم هستیم ....